Ik schrijf en ik leer je schrijven
Ik schrijf en ik leer je schrijven
Mijn naam is Maartje Luif en ik geef sinds 1998 les in journalistiek en schrijven. Ik bied schrijfbegeleiding voor beginners en ervaren schrijvers, voor Nederlanders en Belgen, online en offline, en voor bedrijven, organisaties en particulieren. Wil je beginnen met schrijven? Of ben je al bezig maar kun je wel wat hulp gebruiken? Wil je een schrijfjuf die theorie geeft? Een stok achter de deur, zodat je je aan je deadlines houdt? Iemand die je schrijfwerk beoordeelt en advies geeft? Of een meelezer met goede ideeën? Mail mij en dan stellen we samen een op maat gemaakt traject samen. Je kunt ook vrijblijvend informatie of een prijsopgave vragen.
Stukjes in het wild
‘Hoe is het met jouw taakspanning?’‘Wacht, ik ben even bezig.’‘Laat maar, ik weet genoeg.’ Al weken – maanden – zeggen we ja op alles. Elke opdracht, elke auteur die zich aanmeldt voor begeleiding, elke tekst die geschreven moet worden, elke offerteaanvraag. Dat heeft tot gevolg dat we de coronacrisis zonder kleerscheuren doorkwamen, ondanks de afzeggingen die aan het begin van de tunnel in onze mailbox ploften. ‘Heb jij ook het gevoel dat als je de stekker eruit trekt, de machine in je hoofd niet stopt?’‘Momentje, even dit afmaken.’ We zijn moe. Zo moe dat we soms met tranen in onze […]
Gerard vroeg onder mijn vorige stukje: Angsten omzetten in constructieve plannen, dat klinkt echt fantastisch, hoewel ik vermoed dat je ook dan liever de angsten niet zou hebben. Ik kan me er in het geheel niets bij voorstellen. Zou je een voorbeeld kunnen geven, of er zelfs een stukje aan kunnen wijden? Ik had namelijk geschreven: Vroeger leidde mijn bangheid tot angstaanvallen die twee jaar van mijn leven kostten, tegenwoordig zet ik mijn angsten om in apathie, woede, of constructieve plannen. Uiteraard is het laatste het beste, maar ik heb het niet altijd voor het zeggen. Voor een deel was […]
Columns
Ook gelopen races moet gelopen worden. Wie wint? Het was me eigenlijk nooit opgevallen dat Vlamingen zacht praten. Ik was een van die Nederlanders die ‘schattig’ dacht als een Vlaming iets zei, of ‘mooi’. Maar nooit ‘zacht’. Ook toen ik hier in 2005 wat vaker begon te komen, drong het niet tot me door; dat is misschien de paradox die het woord zacht met zich meetorst. Tot Wannes eens heel voorzichtig zei: ‘Ge spreekt zo luid.’ Ik schrok. Echt. Heel erg. Ik vind hard pratende mensen namelijk best vervelend. Zelf zo iemand te zijn, vervulde me met afschuw. Ik dempte […]
‘Ik heb hem een heleboel mails gestuurd.’ Ze kijkt alsof ze wil zeggen: ik kan er echt niks aan doen. ‘Heb je geen telefoonnummer?’ vraag ik. Ze schudt haar hoofd. ‘Kun je geen manier verzinnen om aan een telefoonnummer te komen?’ ‘Jawel, ik heb het geprobeerd via zijn uitgever en zijn agent, maar die reageren niet op mails en voicemails.’ ‘Mag ik die mail eens zien?’ Ze verdwijnt en komt even later met een printje terug. Van: patriciaaaatjexxx@hotmail.com ‘Als je jezelf niet serieus neemt, nemen anderen jou ook niet serieus’, zeg ik. ‘Heb je het al gelezen,’ vraagt ze verbaasd. […]
