In 2015 ging ik aan de rand van de natuur wonen, in 2017 volgde ik een cursus Natuurgids bij CVN Natuurpunt en inmiddels ben ik zo’n gedreven natuurvorser dat ik een categorie in het leven riep voor wat zo belangrijk voor me is geworden: de natuur, of wat daarvoor doorgaat
De vorige keer had ik het over een grote pad, zo’n dikke, knobbelige. Die overleefde het. Eergisteren ging het om een kleintje. Tenminste dat dacht ik toen ik in het donker op het trapje naar de kelder stond. Er zat iets onder mijn slipper, iets dat de grootte had van die schattige padjes die hier altijd over het terras hopsen. …
Wat je hoort Je hoort eksters en kikkers, die soms krek hetzelfde geluid maken, het zondagse gezoem van een paar vliegende insecten en het wegennetwerk in het noordoosten van Leuven. Wat je ziet Hier gaat het om. Zie je al die vliegsels? Al die bewegende fliebertjes in beeld. Dat is wat er gebeurt als je je gazon veel minder maait. …
1. Iedereen die iets zeker weet, moet je wantrouwen De natuur is als voetbal: iedereen heeft er een mening over, maar bijna niemand weet waarover hij het heeft. Als ik naar mezelf kijk: ik wist mijn hele leven hoe een merel klonk, tot ik te maken kreeg met mensen die écht weten hoe een merel klinkt. Toen besefte ik dat …
Het is mei. Niet echt een maand voor jaaroverzichten, maar des te beter. Ik had de filmpjes van 2017 nog niet laten zien. Behalve het drama tijdens het uitvliegen van de meesjes natuurlijk. Maar er was ook allerlei vreugdevols in 2017. Bij dezen.
We wilden de mezen iets bieden dat niet in twee flinke happen door een kraai of ekster verorberd kon worden, dus toen we ergens van die silootjes vonden, schaften we die aan. Voedersilo’s hebben heel kleine snoepgaatjes zodat kraaiachtigen hun snavel er niet in krijgen. Tenminste, dat is het idee. Vorig jaar maakte ik een video met daarin een iets …
Foto: mossel op het pad. Ze hebben de grote vijver leeggepompt. Voor het eerst in decennia kwam het slijk aan de oppervlakte en deze winter lieten de tientallen aalscholvers het provinciaal domein links liggen, want als er niets te duiken valt, duiken ze wel ergens anders. Alles veranderde. De meerkoeten vertrokken naar de kleine visvijver, de eenden zochten ruzie in …
Vorig jaar maakten we de kikkers in al onze ijverigheid dood, deze winter laten we alles op zijn beloop. We zijn niet gaan kijken, hebben het ijs geen strobreed in de weg gelegd en pas als de kikkers uit hun winterslaap ontwaken, zullen we weten hoeveel witte buiken er op de bodem van de mortelbak blijven liggen. Dit jaar begon …
Stelt u het zich voor: aan het eind van het Journaal, na het weerbericht, komt er voortaan een psycholoog in beeld die enkele tips geeft over hoe u kunt omgaan met het wereldnieuws, met de problemen van deze tijd en de zaken waar u zich zorgen om maakt. Een soort humeurbericht, waardoor u niet overspannen raakt door het slechte nieuws …
Boswachter Floris uit Breda in Noord‐Brabant liet gisteren via sociale media weten dat hij een illegale boomhut in zijn bos door de vingers zou zien. Hij schreef: ‘Soms is het gewoon heel erg goed om dingen te doen die niet mogen.’ De boswachter had ook een foto verspreid en een afbeelding van de plastic brief die hij op de hut …
Op de wetenschapspagina van De Standaard stond gisteren een antwoord op de vraag waarom er dit jaar na een lange rit naar het zuiden zo weinig dode insecten op de autoruit zaten. Ik hoefde het antwoord niet te lezen, want ik wist het al, en als u een beetje heeft opgelet de afgelopen jaren, dan weet u het ook. ‘Komt …
Gisterochtend ontving ik een mail. ‘Beste Maartje, Hartelijk dank voor je inschrijving voor de Dagcursus Natuurgids die start in september 2017.’ Ik schrok even. Natuurgids? Ik? Maar toen wist ik het weer. Dit weekend stuitte ik tijdens een rondhangsessie op Facebook op een intensieve cursus natuurgids. Na vijf minuten in dubio maakte ik het inschrijfgeld over. Daarna was de werkelijkheid …
We hebben de kikkers vermoord, mijn man en ik. Tenminste, we houden het voor mogelijk dat we de kikkers hebben vermoord. Ze zijn in elk geval dood, en we mogen niet uitsluiten dat wij ze met al onze goede bedoelingen over de kling hebben gejaagd. We ontdekten het een paar weken geleden. Zes kikkers lagen op hun rug op de …
Terwijl ik dit schrijf kleppert er een specht tegen een boomstam en toen ik vanochtend opstond was een bosuil zijn territorium aan het afbakenen met zijn oehoegeroep, kortom: ik heb geen klagen. Toch is dat exact wat ik ga doen, want als het om natuur gaat ben ik behoudend; als er een dier in mijn tuin zit dan beschouw ik …
Omdat mijn werk vrijwel alleen maar bestaat uit lezen en schrijven, probeer ik tijdens vrije dagen mijn letterconsumptie een beetje te beperken. Dan doe ik doorgaans dingen die ik minder goed kan, zoals websites maken, muziek, tekeningen, of een kruidentuin. Deze kerstvakantie besloot ik iets te doen met de 148 video’s die 2016 me had opgeleverd. In 2010 deed ik …
Wij horen hier veel suizen. Verschillende wegen, de bomen die ruisen, de treinen in de verte, machines in huizen. Maar het mooiste suizen de vijvervogels. Niet de duiven, die flappen van flap‐flap‐flap, en ze zweven even, en ook niet de kleine vogeltjes, die dartelen en duiken. Maar de ganzen en de meeuwen. De droge weerstand van tientallen vleugels, het logge …
Er belde een jongen aan. Hij was van Natuurpunt en ze deden een onderzoek naar de eikelmuis die hier in de buurt was gesignaleerd. Of ik misschien onlangs een eikelmuis had gezien. Hij hield een a4’tje voor me met een foto van het beest. Het was een grote muis met een dikke staart. Een mooie muis. Een muis die ik …
Leg de bouwstop van Joke Schauvliege naast het huidige tempo waarin Vlaanderen vol geplamuurd wordt, en je beseft dat het om een geval van politieke spin gaat, schrijft MAARTJE LUIF. Als Hollander dacht ik altijd dat België zo groen was. Ik verfoeide het platte Nederland met de industrieterreinen rond de snelweg, de natuurgebieden met overal afvalbakken en afrasteringen, de planologische …
In 2015 verhuisde ik naar het dierenrijk. Ik verwachtte een grote tuin en de daarbij behorende merel (iedereen met een boom in zijn buurt heeft een merel toch?) maar ik kreeg een wereld aan verschil. In januari verhuisden we, in februari leende ik een verrekijker van mijn vader en in maart noemde ik mezelf beginnend vogelaar. Maar vogels waren niet …
Bij de koffie lees ik over het klimaatakkoord dat in Parijs is gesloten en als soundtrack bij dat nieuws hoor ik de meeuwen krijsen, de zwanen paren en de kraaien jagen. De natuur woont achter mijn huis. Ik begrijp uit de analyses dat het ondanks de afspraken de komende jaren 2,7 graden warmer wordt en ik hou mijn hart vast, …
De buurman van een paar tuinen verder voert twee keer per dag de vogels. Elke middag om 12 uur en elke avond om half 6 sloft hij naar de stronk van een afgezaagde boom, schraapt zijn bordjes en pannetjes leeg en sloft weer terug. Vanaf dat moment scheren de kraaien en eksters over de tuinen met aardappels in hun snavel, …
